Ventas de Naron - Melide

Toen ik gisteravond mijn reisverslag op een gewone pc in de herberg gedaan had, lukte het niet om te publiceren. Dat ding was zo langzaam! Dus was ik zeer verrast vanmorgen toen ik ergens koffie ging drinken en daar was open wifi, dat het toch gelukt was en met al jullie reacties! Echt zo leuk, was meteen helemaal blij! Nadat ik met de meisjes had gegeten, naar bed gegaan. Kon niet snel in slaap komen, benauwd op die kamer met tien personen. Niet zulk mooi weer, sommigen wassen dan hun kleren niet en dan liggen die zweetsokken e.d. gezellig op de kamer:-). Pas om half zeven opgestaan en na ontbijt om kwart over zeven op weg. Het miezerde. De hoes om de rugzak gedaan, wel gewoon in t-shirt gelopen. Tussen de middag in Palas de Rei, waar ik geld kon pinnen en bodylotion kopen, want mijn huid droogt snel uit nu ik zoveel buiten loop en behalve nu, altijd in de zon! Verder richting Melide, waar ik nu ben. Het lopen ging niet helemaal soepel, want toch last van die teen. Blaar en nagel zien helemaal blauw. Het ging echt regenen, dus toch de poncho aan! Dat ziet er echt niet uit hoor, ik was een rood gedrocht wat langzaam vooruit schuifelde over de weg:-). Zie het voor je: poncho over de rugzak, dat kan niet anders, dus dan heb je een enorme bult op je rug! Toen zoeken naar een hostal, dat is nog wel lastig in een grote plaats > welke riching ga je op? Maar een prima pension gevonden met een mooie kamer en badkamer. Dar was ik even aan toe na een boel herbergen. En weet je wat ook zo fijn is, ik hoef niet bang te zijn voor bedwantsen! In Roncesvalles werden Wim en ik al gewaarschuwd. Het zijn beestjes, griezel! Ze zitten in de dekens, want in Spanje kennen ze nog geen dekbedden. De pelgrims nemen ze mee van het land via rugzak en schoenen. Daar zeiden ze dat er vorig jaar verschillende herbergen moesten sluiten om die reden. Alles moet dan gedesinfecteerd worden. Er zouden weinig tot geen herbergen meer zijn die dekens hadden voor als je het koud kijgt! Voor mensen zoals ik die alleen een lakenzak meenemen. Ik ben in veel herbergen geweest en op één of twee na, allemaal dekens:-). Hier is alles lekker schoon! Wim, wat betreft het aankomen op het plein in Santiago,  ik heb geen idee hoe ik me zal voelen. Het zal voor iedereen anders zijn. Ik verwacht blij, opgelucht en dankbaar te zijn dat ik het gehaald heb en het heb kunnen doen. Maar ik laat het maar over me heen komen. En wat contacten betreft, blijvende contacten niet, want ze zijn veel te kort om iets op te bouwen. En ja ik hoop in Santiago veel 'oude' bekenden te zien! Ik vraag me wel eens af waar ze allemaal gebleven zijn! Monsieur Solex bv, heette niet echt zo hoor, maar hij was een Franse meneer die op een solex de camino wilde doen, maar hij strandde met het ding in St. Jean en er was geen reperateur te vinden die hem kon maken. Toen is hij gaan lopen en liep heel langzaam. Maar ik heb hem niet weer gezien. Ik hou jullie op de hoogte over mijn vorderingen. Nog 52,5 km:-)

Monique ( en Dick ):
14 augustus 2012
Ooo wat heerlijk ,nog maar een paar km en dan ben je er. Fantastisch. Succes met het laatste stuk.
Dick

Rudi Clemminck:
14 augustus 2012
Nog 2 daagjes?..... en dan?

Trijntje:
14 augustus 2012
Rudi schrijft nog 2 daagjes,en dan vakantie toch Hanny? Zou er nu nog maar even van genieten want dit doe je natuurlijk niet gelijk weer. In Santiago de Compostela zal er vast wel van alles te doen zijn. Lekker wat dagen uitrusten, dat heb je wel verdiend na zo'n lange reis. Je hebt het toch maar even volbracht, knap hoor!
Nu veel lieve groeten en geniet nog van je laatste km. Groet Trijn

Ellen Lisa:
14 augustus 2012
De laatste loodjes, Hanny! Zet 'm op en wandel ze met aandacht.
Liefs, Ellen Lisa

Jannie Buitjes:
14 augustus 2012
Jammer dat je nu wat slechter weer hebt, maar fijn dat je weer een goed onderkomen hebt gevonden. Het zal wel raar zijn om straks weer alles te doen zoals je vroeger(!) gewend was. Want het lijkt vast of je al jaren weg bent. Het zal heel vreemd zijn om straks weer in je eigen huis te zijn. Daarom even lekker relaxen in S.
Heel veel lieve groeten van Jannie Buitjes

Cor van Cleemputte:
14 augustus 2012
Hoi Hanny, nog bedankt hè, jij maakt wat mee en wij ook.
Intussen ben je al een heel eind, geniet van de eindsprint.
Je hebt goud verdiend. Tot ziens bij het Portaal. Volgens mij wacht iedereen op jou. En weet je wat we gaan? De reisverhalen..
Tot zo . Gr Cor en Marian

Ina den Hamer:
14 augustus 2012
Hanny, je gaat als een trein, kan het met lezen van je berichten nauwelijks bijhouden. Zoveel km per dag en dan met een rugzak......heel goed van je. Hou de blaar wel in de gaten misschien beter afplakken met sporttape of leukaplast als je dat hebt. Is het eind........ Finisterra ?? Ik ben benieuwd, maar laat je volgen wat je hart ingeeft. Ik las ergens een artikel over "wat is genoeg" en kwam daarbij deze tekst tegen "Ik drink totdat ik genoeg heb en niet omdat het blikje leeg moet".
Goede reis verder en groetjes, Ina

Zwanet:
14 augustus 2012
Zie bij patienten die revalideren nogal eens dat ze een levensboek maken ,dit een beetje om de tijd te verdrijven ...zo begint het dan, maar uiteindelijk ontstaat er soms een prachtig boekwerk.
En gaat het zelfs een enkele keer naar een uitgeverij.
Jij hebt ons de laatste weken en ....door een mooie stijl van schrijven mee laten genieten, mooi om te bewaren, wie weet is dit het begin?
Wij zullen het missen, maar voorlopig ga je vast nog wel even door met hoe je het ervaren hebt allemaal als je weer thuis bent.
Doe rustig aan het laatste stukje, geniet van elke stap.
Lieve groet.

Gerard & Lia:
14 augustus 2012
Wat zijn we met z'n allen trots op je Hanny. Wat ben jij een geweldige stoere meid. Gisteren waren we laat thuis en schreef ik aan je "never walk alone" ik bedoelde natuur "you 'll never walk alone". En nu realiseren we ons dan dat het nog een dikke 52 Km is en dan heb je heel Spanje doorkruist!!! Vandaag schreef je dat je poncho had aan gedaan. Ik zie het voor me 'een echte Johannieter ... pij over pij... "goed zeg. Je bent door een geweldig gegolfde prachtige tunnel gelopen die de camino heet. Ups en downs. Maar straks sta je daar... Goud. Geweldig!!! G&L

Dicky en Wim:
15 augustus 2012
Fijn om na ons strandweekendje Texel te lezen, dat je al zo ver gekomen bent. Die laatste loodjes gaan dan ook zeker lukken ondanks je zere teen. Wij doen het je niet na.
Wat een doorzettingsvermogen heb je. Groetjes D+W

Simone:
15 augustus 2012
Vandaag kan ik toch nog even mee genieten van je gezellige verhaal. Het eind komt dus echt in zicht!
Je aankomst op het plein, als ik daar aan terugdenk zal je zeker beroeren, zover ik je ken. Ook het in de cathedraal samen de eucharistie vieren. Ik hield het niet droog. ik wens je heel veel sterkte,

Liefs, in gedachten bij jou,
Simone