Nájera - Santo Domingo de la Calzada - Grañón

Gisteren erg genoten in Nájera! Door het stadje geslenterd, aan de rivier gezeten en een heerlijk glas koele witte wijn op een terras. Ik kwam de Colombiaan weer tegen, het is net of je elkaar al jaren kent, praatje gemaakt. Voor het slapen gaan sprak ik Frederike, een jonge Duitse vrouw. Ze vertelde een beetje waarom ze de camino aan het lopen was. Veel moeilijkheden in haar jeugd, geen contact met familie en nu had ze haar job opgezegd, haar huis verkocht en deed ze dit. Beetje alternatief type, heel aardig. Zo heeft ieder zijn rugzak te dragen! Ook zag ik nog een stel pelgrims, waarvan de man blind was. Ik heb zoveel respect voor beiden dat ze dit toch doen! Op tv laatst zag ik ook 2 vrouwen de camino lopen, 1 van hen was ook blind. Om 6.15 uur vertrokken vanmorgen.

Het tempo was laag, slakkengangetje:-). Na enkele uren hebben de Dubliners die zo mooi het leven bezingen, me een flinke boost gegeven! Rond het middaguur arriveerde ik in Santo Domingo de la Calzada. Daar ben ik naar de kathedraal gegaan. Er is een kippenhok in de kerk, echt waar, met een levende hen en haan erin:-). Als de haan kraait als je daar net bent, is dat een gunstig voorteken voor de pelgrimage. Hij heeft niet gekraait.....ik wil jullie de legende die hier bij hoort, niet onthouden. Ooit overnachtten een Duits echtpaar en hun zoon op weg naar Santiago in een herberg in Santo Domingo. Daar probeerde het dienstmeisje de zoon te verleiden. Omdat de jongen niet op haar avances inging, verstopte het meisje als wraak een zilveren beker in zijn bepakking. Toen het gezin verder wilde reizen, sloeg ze alarm. De jongen werd wegens diefstal veroordeeld en opgehangen. Zijn ouders trokken verder naar Santiago en klaagden hun nood bij de apostel. Toen ze op de terugweg weer door Santo Domingo kwamen, zagen ze tot hun vreugde dat hun zoon nog leefde: de apostel had hem al die tijd - enkele weken lang - ondersteund, zodat hij niet kon stikken. Nadat de jongeman was bevrijd, snelde iemand naar de bisschop om hem van het wonder in kennis te stellen. Deze wilde juist beginnen aan zijn maaltijd, die bestond uit een gebraden haan en een kip. Hij hoorde het verhaal ongelovig aan en riep uit: " dit beest hier zal nog eerder vleugels krijgen dan dat zoiets waar kan zijn". En onmiddellijk kregen de haan en de kip vleugels; de haan kraaide en de 2 vogels vlogen van de borden op.

Ik heb geprobeerd een filmpje te maken, weet niet of het lukt om het via youtube op de blog te zetten. Je kunt de kip of de haan echt zien bewegen, maar dan moet je wel heel goed kijken rechts onderin:-). Foto' s in de kerk gaat nooit zo goed. Doorgelopen naar dit kleine dorp Granón in de hitte! Het laatste stuk liep ik met de Colombiaan en met Steve die uit de V.S. komt en in Costa Rica woont. Klopte aan bij de herberg, maar ik had er meteen geen goed gevoel bij. Smoezelig, beetje flower powerachtig. Ik had gevraagd of ik eerst mocht kijken. Die man wees naar mijn knie en zei dat hij die wel kon behandelen. Ik ben weggegaan en een paar huizen verder zag ik een Casa Rural! En hier ben ik! Helemaal blij, schoon, eigen badkamer etc. Aardige Spaanse mw. Wat een rust, heerlijk:-) Hasta manana!

Rieuwert en Anneke:
25 juli 2012
Lieve Hanny,

Je prachtige verhaal hebben wij met belangstelling en plezier gelezen. Een fraai symbolische vertelling over de haan en de kip. De zoon bleef gespaard en daar kwam het op aan. Het is goed dat je een scherp oog hebt voor kwaad beogende mannen resp. stumpers die steun zoeken. Wees op je hoede en kom net zo heilig terug als je bent vertrokken. We blijven nieuwsgierig naar jouw interpretaties van Spaanse toestanden maar we kunnen ons ook goed voorstellen dat je daar helemaal niet aan toe komt en geniet van het hele gebeuren.

Alle liefs en alle goeds, Rieuwert en Anneke

Zwanet:
25 juli 2012
Nou zeg dat is een mooi verhaal waar je ons weer van mee laat genieten.
En ...je wandelt maar stiekem door,.....hoedje (dragen wij dames toch) af.
Zoals je wel gezien hebt op je I-pad genieten wij hier ook van prachtig zomerweer.
Camino ..ver onderweg...we vinden het zo knap dat je dit doet.
(en kan).
Liefs Zwanet.

Jaap:

25 juli 2012
Lieve Hanny,
Wat een prachtig verhaal. Wat laat je ons weer genieten en je wandelt maar door. Heel knap, petje af, denk aan jezelf en geniet met volle teugen! We zien al uit naar je volgend verhaal. Heel veel liefs van
Jaap & Adrie

Den, Jacq, Merel en Mees:
25 juli 2012
Wat ga je snel! De plaatsnamen vliegen voorbij. Je schrijft zo mooi en dichtbij jezelf, iedere dag een traktatie voor ons. Alle goeds voor morgen en geniet van je fijne slaapplaats :)

Mieke:
25 juli 2012
Hoi Hanny,
We genieten enorm van je verhalen. Het lopen gaat ook lekker als ik het zo lees. Gelukkig laat je gevoel je niet in de steek wat betreft selecteren van je slaapplaats. Loop lekker ontspannen verder zou ik zeggen.
Heel veel groetjes, Paul en Mieke

HenkTimmer:
26 juli 2012
Dit wordt een reisboek Hanny...' Pelgrimmen naar Santiago de Compostela'... we genieten mee.
groet,
Henk

Ina den Hamer:
26 juli 2012
Hanny, wat een prachtige reisverhalen stuur je. Ik ben er van onder de indruk en reis stiekem met je mee. Ben zelf net terug van de 4dgse Nijmegen. Niet te vergelijken met de pelgrimsroute, alhoewel ik me toch ook een beetje pelgrim voelde. Nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag op zo'n mooie locatie, pas goed op jezelf en warme groet, Ina